Γράφει ο Ανδρέας Βασιλείου Η Ιρέν Ζολιό – Κιουρί (Irène Joliot – Curie) ήταν Γαλλίδα επιστήμονας. Γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1897 στο Παρίσι και ήταν κόρη της Marie και του Pierre Curie. Οι γονείς της αντιλήφθηκαν από την ηλικία των 11 ετών το μαθηματικό της ταλέντο και συνεργάστηκαν με επιφανείς Γάλλους ακαδημαϊκούς, εκπαιδεύοντας ο ένας τα παιδιά του άλλου. Το 1912 ξεκίνησε να φοιτά στο Κολέγιο Σεβινιέ. Το 1914 διέκοψε τις σπουδές της, εξαιτίας του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, και ένα έτος αργότερα άρχισε να υπηρετεί μαζί με τη μητέρα της ως νοσοκόμα ακτινογράφος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μητέρα και κόρη να συνεχίσουν την έρευνά τους, αλλά και να εκτεθούν σε μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας. Το 1925 αναδείχθηκε Διδάκτρωρ Επιστημών, ολοκληρώνοντας τη διατριβή της για τις επιβλαβείς ακτίνες άλφα του πολώνιου, στοιχείου είχε ανακαλυφθεί από τους γονείς της. Το 1924, ολοκληρώνοντας το διδακτορικό της, κλήθηκε να διδάξει τον, μετέπειτα σύζυγό της, Φρεντερίκ Ζολιό, χημικό μηχανικό. Μετά το 1928, οι δύο επιστήμονες επικέντρωσαν τις έρευνές τους στον πυρήνα του ατόμου. Η Irène είτε μόνη της είτε σε συνεργασία με τον Φρεντερίκ, προσέφερε πολλές και σημαντικές γνώσεις για τη φυσική και τεχνητή ραδιενέργεια, τη μεταστοιχείωση στοιχείων και την πυρηνική φυσική. Για την προσφορά τους αυτή, μοιράστηκαν το Νόμπελ Χημείας του 1935, ένα έτος μετά την έκδοση κοινής τους εργασίας σχετικά με νέα ραδιενεργά στοιχεία. Το 1938 ξεκίνησε να ερευνά τη δράση των νετρονίων σε βαριά στοιχεία (όπως το ουράνιο και το θόριο). Η έρευνά της αποτέλεσε σημαντικό βήμα για την ανακάλυψη της σχάσης ουρανίου. Το 1946 ορίστηκε Διευθύντρια του Ινστιτούτου Ραδίου, ενώ το 1945 ανέλαβε τη θέση της Επιτρόπου Ατομικής Ενέργειας της Γαλλίας. Από τη θέση αυτή, στην οποία παρέμεινε για έξι έτη, η Irène συμμετείχε στη δημιουργία του και στην κατασκευή της πρώτης γαλλικής ατομικής στήλης (1948). Έδειξε έντονο ενδιαφέρον για την κοινωνική και πνευματική πρόοδο των γυναικών. Ήταν μέλος της Comité National de l’Union des Femmes Françaises (Εθνικής Επιτροπής Γαλλίδων Γυναικών) και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Το 1936 διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών για την Επιστημονική Έρευνα. Υπήρξε μέλος πολλών ξένων ακαδημιών και επιστημονικών εταιρειών, κατείχε τίτλους επίτιμου διδάκτορα πολλών πανεπιστημίων και ήταν Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (Πρόκειται για τιμητική διάκριση που απονέμεται σε στρατιωτικούς και πολίτες για τις υπηρεσίες τους στη Γαλλία). Πέθανε στο Παρίσι το 1956 από λευχαιμία, εξαιτίας της έκθεσής της σε πολώνιο και ακτίνες-Χ.
1 Comment
Γιάννα
3/20/2023 07:30:42 am
Οι γυναίκες διαδραμάτισαν και εξακολουθούν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της επιστήμης και της επιστημονικής γνώσεις. Συγχαρητήρια που το επισημαίνετε! Συνεχίστε έτσι!
Reply
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Author1st High School of Tripolis - "EPAS" Team Archives
June 2023
|